❤نادیا و نلیا تمام هستی ما❤

                                                             پنجشنبه صبح قبل از اینکه بابایی بره سرکار موهای نلیا رو کوتاه کردیم تا دیگه تو چشمای نازش نره و گرمش هم نشه...دختر نازم یه کوچولو شبیه پسرا شد ...(این روزا نلیا جونم هر چیزی جلوش باشه دستاشو بهش میگیره و بلند میشه...و وقتی من رو نمیبینه یا از پیشش میرم کلی گریه میکنه و چهار دست و پا دنبالم میا...

این چند روز که نبودیم بخاطر پیکارهای جام جانباختگان بود ....که مثل هر سال در مارکار تهرانپارس برگزار شد... این پیکارهای ورزشی 5 روز ادامه دارد و نوجوانان و جوانان زرتشتی  به یاد جانباختگان زرتشتی از شهرهای ایران در مارکار دور هم جمع میشوند و در تمام رشته های ورزشی که در آنها فعالیت دارند با هم مسابقه میدهند و تمام برنامه ریزی و کارهای این 5 روز بر عهده کانون دانشجویان زرتشتی است که اعضای آن را دانشجویان زرتشتی تشکیل میدهند...و ما هم این 5 روز هر روز برای تماشای رفتیم و برای همین بود که نتونستم آپ کنم... تو این مدت نلیا جونم یاد گرفته 4 دست و پا بره و دیگه نمیتونیم یه جا نگهش داریم...و همینطور نلیا جونم میتونه دستشو بگیره به جای...

پروردگارا شکر... شکر که پشتیبانمان بودی... شکر که دوستمان داشتی... شکر که به ما بهترین ها را هدیه کردی...  4 سال گذشت از روزی که در درگاه تو با هم عهد بستیم تا همیشه عاشق بمانیم.... بعد از 4 سال دوستی با هم پیمان ازدواج بستیم...اکنون 8 سال و 5 ماه است که با یکدیگریم... و حالا برای بقیه زندگی از تو میخواهم که سلامتی...عشق...احترام ...و وفاداری را در دل ما بیشتر و بیشتر کنی... ای اهورا دوستت دارم چرا که ما را برای هم آفریدی تا بتوانیم دوست داشته باشیم...     نریمان عزیزم دوستت دارم  سالگرد پیروزی عشق...